Assalamualaikum..
Syunk.. Mana syunk?? Kte nak menangis dekat syunk. Kte nak cerita dekat syunk. Kte tak puas bercerita dekat yunk tadi. Kte nak cerita lagi. Kte nak dengar suara yunk. Suara yunk boleh buat kte rasa cool. Syunk....
Syunk.. Kte kecewa dengan keputusan kte. Yunk pown mesti kecewa kan? Maaf syunk.. Kte sedih... Kte da buat ibu and ayah kecewa. IBU AYAH SORY... :'( Syunk.. Kte down sangat sekarang. Syunk.. Kte perlukan semangat tu. Boleh tak bagi kte pinjam semangat tu?
Awal-awal lagi roomate da ingat kan "MIRA FINAL DA DEKAT MIRA KENA KUAT". Tapi Mira, kau degil. Kau taknak dengar cakap orang kenapa? Kau tak study ke Mira? Kau buat apa je nak final tu?
Ibu.. Maaf ibu.. kakcik tak berani lagi nak beritahu ibu. Mesti raut wajah ibu tak sama macam dulu kan? Mesti ibu kecewa kan? Kakcik takut senyuman ibu masa dengar keputusan sem lepas bertukar menjadi tangisan bila dengar keputusan sem ini. Maaf ibu.. Kakcik tak sengaja buat ibu kecewa.. Ibu.. Maafkan kakcik ye...
Kakcik da belajar da ibu. Dari awal sem sampai final. Hari-hari kakcik belajar, dia temankan. Dia selalu bagi semangat. Tapi ibu... Dia pergi dua minggu sebelum final. Dia bawa semangat yang dia bagi tu pergi sekali. Saat tu kakcik lemah sangat. Kakcik da lawan da perasaan sedih tu tapi kakcik tewas. Kakcik kalah dengan perasaan kakcik sendiri. Air pulih semangat tu tak beri kesan pown ibu. Maafkan kakcik ibu..
Masa final tu kakcik belajar. Hati kakcik tak pernah lupa untuk belajar tapi ibu.. Kakcik belajar dengan air mata. Muka kat depan buku tapi fikiran kakcik melayang.. Cmne kakcik nak terus belajar ibu? Semangat kakcik takde. Bila buka buku air mata ni mengalir. Bila nak study kakcik ingat dia. Sebab dia yang selalu teman kakcik study sampai lewat malam.
Ibu.. maafkan kakcik ye ibu.. Insyaallah sem depan kakcik cuba lagi. (TANPA SEMANGAT DIA? BOLEH KE?? (T_T) ) takpe ibu, kakcik cuba.
(Al-Fatihah untuk arwah Ahmad Zakwan bin Patah Raji)
P/S: Korang kalau nak final tu segala masalah tolak tepi dulu. Fokus kat study dulu k..
Mira belajar dari kesilapan.. huhu
No comments:
Post a Comment