Amanah , Wasiat sama kan?

Assalamualaikum..

Awak, awak.. AJL aritu kisah hati menang persembahan. Lagu kita tu... Bestbestbest~! Start je lagu tu saya ternampak muka awak. Alahai rindunya. tapi saya tetap cool n tahan air mata dari mengalir. Saya kan hebat (bak kata awak) . Malu la nak nangis kan orang ramai.

Eh, saya bukan nak cerita ni sebenarnya.

Ni baru betul. Awak, awak ada bagi amanah kat kawan saya kan? Awak, awak maafkan dia ye sebab awak da pesan kat dia jangan beritahu saya. Tapi dia beritahu saya masa hari first awak pergi. Awak maafkan dia tau.

Awak saya teringat amanah awak kat dia tu. Saya baca sendiri apa yang awak tulis. Awak pesan kat dia suruh jaga saya. Awak cakap kat dia suruh tengok-tengok kan saya. Awak, awak nak pergi belajar kat UMK jela. Bukan jauh pown. Awak kan balik nanti. Kan hari-hari kita boleh contact. Kita boleh text. Kalau cuti kan awak boleh balik pastu kita kan boleh jumpa. Kenapa awak nak suruh dia tengok-tengok kan saya? Kenapa awak suruh dia jaga saya? Awak, cakap la sesuatu.

Awak kan pernah cakap kat saya nanti cuti nak balik sama-sama. Awak nak ambil saya dekat segamat. Pastu hantar saya kat rumah. Awak ingat kan. Awak tak payah la suruh dia tengok-tengok kan saya. Awak kan ada boleh tengok saya. Boleh jaga saya. Kan awak kan? Awak ada kan?

Awak.. Awak da tau lama kan awak nak pergi jauh dari saya. Sebab tu awak suruh kawan saya tengok-tengok kan saya. Awak bagi dia no fon awak, awak suruh contact awak kalau ada pape jadi kat saya. Awak, saya rindu awak. Saya suruh dia beritahu awak. Saya suruh dia text awak. Tapi dia taknak. Awak, saya call awak tapi awak tak angkat. Macam mana dia nak contact awak. Macam mana dia nak mengadu kat awak pasal saya? Kat Kelantan takde line ke awak? Awak tukar la number. Nanti boleh la saya contact awak.

Awak, minggu ni cuti. Awak balik tak? Saya nak balik dengan awak boleh?? Awak datang ambil saya tau.

Saya sayang awak. Tak pernah benci awak <3

Harapan menggunung

~Menanti dan terus menanti~

(Al-Fatihah buat sayang Ahmad Zakwan bin Patah Raji)

-semakin rindu awak la sayang-

Kami sesat jalan

Assalamualaikum awak..

Hari ni saya terlebih rajin hapdet blog ni. kenapa? Sebab harini kan birthday awak.. Saya rindu awak sangat-sangat. Kalau awak ada, mesti kita tengah dok borak-borak kan? Dok gelak-gelak, usik-usik, tacing-tacing. Ala.. comel je. Tapi tu KALAU. Sekarang ni, saya call no awak pown operator yang angkat. Saya tak pernah bosan try call no awak. Bila la awak nak angkat ni? Saya tak dapat nak borak-borak dengan awak dekat fon, so saya borak-borak dengan awak dekat blog jela ye. Takpe kan? Awak ok je kan? ok, sayang awak. Thanks.

Awak, nak cakap lagi ni hadiah awak saya bagi lambat sikit ye. Awak faham kan? Ni yang buat saya sayang awak sangat-sangat!

Awak, saya nak cerita sesuatu ni..

20 Ogos 2011 masa otw balik dari KL nak hantar saya kat u kita sesatkan. Awak termasuk tol Pagoh. Kita pergi isi minyak pstu tanya kat pakcik tu mana jalan nak pergi segamat? Pakcik tu pown tunjuk sana terus belok bla bla bla. Masa tu gelap sangat-sangat yela da malam. Eh,takut la dah la tak pernah lalu situ. Ok, kita try ikut apa yang pakcik tu cakap. Tak sampai 50 meter, "yunk, jom la kita masuk highway balik. Kita keluar tol tangkak je. Takut la.. " Awak pown dengan lajunya buat u-turn cari jalan nak masuk highway. Dalam masa yang sama awak cuba happykan saya yang dalam ketakutan ni. Mula la keluar cerita-cerita lawak awak tu.

Hilang da rasa takut saya. Awak memang superb! Sentiasa tau macam mana nak tenangkan saya. Ni yang makin sayang awak ni..

Awak nak tau.. Tadi first time saya lalu jalan Pagoh nak balik u. Ye syg, jalan yang kita sesat tu. Tadi saya nampak petronas yang kita singgah tu. Saya nampak kereta awak gak. Dalam tu ada awak dan saya. urm... tu bayangan je.

Awak nak tau.. Jalan tu memang menakutkan sangat-sangat! sunyi sangat-sangat! Lebih-lebih lagi kalau lalu time malam memang seram! Nasib baik kita tak lalu jalan tu kan. Kalau tak, tak tau la apa akan jadi. Mungkin kena rompak (macam banyak harta je orang nak rompak) , mungkin tayar bocor dah tu siapa nak tolong? Memang kena tolak sendiri la nampak nya.

Alahai.. Nasib baik kita buat keputusan yang betul kan syg?



Pesanan untuk pelajar-pelajar uitm segamat : jangan lalu jalan pagoh tau! bahaya la lagi-lagi untuk perempuan yang comel macam Mira ni. (ok,muntah sekarang) . Bagus lagi lalu jalan tangkak yang pusing-pusing macam roller coaster tu.



(Al-Fatihah syg Ahmad Zakwan bin Patah Raji)
ilove u imiss u forever :)

Mahligai dah siap ke?

Assalamualaikum..

Awak.. Hadiah awak saya bagi lambat sikit ye. Maafkan saya.

Malam tadi badan saya menggigil. Kesian adik, nak teman tapi saya layan tak layan je dia. Last-last dia merajuk. Saya tak pujuk pown dia. Dia tidur dulu tinggalkan saya. Awak.. saya nak awak. Saya nak awak macam dulu. Teman saya sepanjang hari. Time saya suka dan duka awak ada dengan saya.

Sejak dua menjak ni saya asik nampak orang muka iras awak. Putih macam cina. Gaya senyum, ketawa macam awak. Ada tu masa tengah tunggu makanan, saya nampak awak. Saya tenung, saya tengok rasa nak berlari dekat awak. Tapi bila saya melangkah dua tiga tapak, baru saya perasan tu bukan awak. Muka dia je iras awak. Baru-baru ni dekat satu program awak ada kat sebelah saya. Awak senyum.. Awak ketawa. Awak, saya rindu nak tengok semua tu. Saya tengok je awak kat sebelah saya. Lama saya perhatikan awak sampai la kena tegur baru saya sedar saya cuma tengok orang iras awak. Semua ni buat saya gembira? Tak.. semua ni buatkan saya makin rindu kat awak.

Awak.. Saya kena tembak dekat leher n kat belakang. Awak, saya tak dapat di selamatkan. Tapi saya dapat bertahan beberapa minit minta maaf kat ibu, ayah, akak n semua. Awak, sebelum tutup mata saya nampak awak panggil saya. Awak lambai-lambaikan tangan mengajak saya. Saya cakap kat ibu. "ibu, kakcik pergi dulu zakwan dah panggil". Awak, ibu tersenyum tapi dalam masa yang sama ada air mata yang mengalir. Mungkin ibu tau saya terlalu rindukan awak.

Tiba-tiba saya terjaga. Awak, saya masih bernafas. Saya cari awak dekat sebelah saya. Awak takde. Awak.. Saya bermimpi je. Astaghfirullah al-azim.. Saya tersenyum dan menangis. :') Hadiah awak saya tak bagi lagi mana boleh saya pergi dulu. Bila saya dah bagi hadiah tu, awak panggil la saya lagi ye.

Mahligai yang awak bina da siap ke? Saya nak tengok...






(Al-Fatihah sayang Ahmad Zakwan bin Patah Raji)
#yunk, awak tak kesahkn kte guna awak saya. Nanti kte guna pakcik makcik pulak ye. Rindu nak panggil yunk dengan panggilan tu semua.

Happy birthday sayang

Assalamualaikum..

Happy birthday to you happy birthday to you happy birthday happy birthday happy birthday to SAYANG..

Awak.. Happy birthday :')

Awak.. awak dengar tak saya nyanyi lagu ni untuk awak? Awak saya rindu awak. Rindu yang teramat sangat. Awak, dah lama saya buat kira-kira tarikh ni. Saya cuba untuk happykan diri saya. Saya taknak nangis lagi awak. Awak, saya taknak.. Saya tau awak akan terseksa bila saya menangis sebab awak. Kalau dulu bila saya diam, awak tau saya menangis. Awak dengan segera akan pujuk saya. Awak cakap awak taknak tengok saya menangis , awak taknak tengok setitik air mata pown yang mengalir. Tapi awak, sekarang bukan setitik malah berjuta-juta titik air mata yang dah mengalir. Awak.. Maafkan saya.

Awak.. saya tunggu awak wish birthday saya sampai sekarang awak tak wish pown. Bila awak nak wish? Bila awak nak wish macam dulu? Awak, saya rindu kenangan dulu. Boleh tak saya nak kenangan tu lagi?

Awak.. Saya ingat plan kita nak sambut birthday sama-sama. Awak ingat tak? Awak ingat tak? Awak dah plan, awak dah tengok cuti-cuti semua. Awak cakap, awak nak sambung cuti nanti sebab nak sambut birthday kita. Awak nak balik johor lama-lama sikit . Awak.. awak balik la.. Sekarang ni tengah cuti. Jom la kita sambut birthday sama-sama. Saya nak sambut birthday dengan awak. Awak.. jom la.

Ahmad Zakwan, Nur Amira Haziqah sayang awak sangat-sangat. :'(



(Al-Fatihah sayang Ahmad Zakwan bin Patah Raji)
saya nak awak sekarang, datang lah jumpa saya. Takde sorang pown yang dapat ganti awak dalam hidup saya.

Tak excited pown nak sambut birthday

Assalamualaikum

Masuk je tahun baru, masuk je 2012 hati dah bergetar . Kolam mata sudah mula di penuhi air. Sebab nya bulan pertama untuk tahun baru adalah JANUARI. Sebelum ni bila bulan JANUARI je bibir da terukir senyuman. Hati dah berkobar-kobar. Mula membisikkan pada ibu dan ayah " Ibu, ayah tahun ni nak sambut birthday kita kat mana? Nak hadiah" . Tak cukup dengan ibu ayah, kakak abang semuanya di minta untuk belikan hadiah tak terkecuali si dia yang bernama kekasih. Tak pernah sama sekali air mata mengalir rasa terharu malah hanya senyuman yang sentiasa terukir bila menjelangnya hari lahir saya.

Tapi kini semuanya berbeza.

Rasa takut, rasa gementar bila bulan JANUARI menjelang. Semua account alam maya saya hide kan tarikh lahir tu. Awal-awal lagi da prepare taknak sesiapa wish. Tak bersuara langsung pasal birthday. Tapi awal-awal lagi da dapat hadiah dari ibu. Masa balik cuti tahun baru ibu dah bagi hadiah. Ibu, terima kasih... :') Ibu tak pernah lupa tarikh lahir saya.

Lepas tu, terus doa Ya Allah minta-minta takde sorang pown yang ingat birthday saya.

17 JANUARI ada meeting. Habis meeting member ajak pergi masjid sebab ada ceramah. Ok, saya follow je sampai la pukul 11 something. Tak ingat. Diorang kecoh-kecoh macam ada hal penting je. Tapi tak tau kenapa malam tu saya blur sangat-sangat. Tak terfikir langsung diorang plan untuk kenakan saya. Mungkin terlalu banyak sangat berfikir sampai tak terfikir benda-benda macam tu.

Otw balik kolej jalan ramai-ramai. Agak pelik tengok membe yang dok sector B lalu jalan yang sama dengan kami sector C. Tapi masih tak terfikir kerja jahat diorang. Pelikpelik . Sampai la satu masa tu tiba-tiba je rasa belakang basah n diorang jerit "HAPPY BIRTHDAAAAYYYY MIRA" Tak cukup belakang, depan pown kena simbah dengan air. Nasib baik wangi, bau limau kasturi. Tiba-tiba rasa mata berair, bukan sebab kena simbah dengan air tapi saya menangis. Kenapa? Jawapan yang pasti "SAYA TAK TAHU"

Bila da sampai depan kolej, wani call. Wani nyanyi lagu happy birthday. Sekali lagi saya menangis. Kenapa? "SAYA TAK TAHU"

Sampai bilik, akak roomate bagi kad  + roomate nyanyi lagu happy birthday dan sekali lagi saya menangis. Kenapa? "SAYA TAK TAHU"

Kenapa menangis ye? Setiap kali orang wish birthday, saya akan menangis. Mungkin jawapannya ada pada entry yang akan datang.

Awak, saya tunggu awak wish birthday saya tapi sampai hari ni takde. Awak, kenapa awak tak wish birthday saya? Awak, saya nak awak wish birthday saya. Awak tak jadi orang pertama yang wish macam dulu pown takpe, awak jadi la orang terakhir wish birthday saya. Awak, saya tunggu awak wish.

Tak terpikir akan jadi cmni

Btw, thanks kawan-kawan love u all :')

Pesanan: Terima kasih korang yang ingat birthday Mira. :')


(Al-Fatihah buat arwah Ahmad Zakwan bin Patah Raji)

Saya kembali

Assalamualaikum..

Firstly, mira nak minta maaf pada followers sebab mira hide kan blog ni. Sorry korang.. Terpaksa buat macam ni atas sebab-sebab tertentu. Tapi masa hari first mira hide kan blog ni, ramai yang bertanya kenapa dan minta mira untuk public kan balik. Sorry sebab tak public kan.

Bila da fikir-fikir balik, mira ambil keputusan public kan semula blog ni. Sebab mira sayang followers mira. Tulisan mira tak sebaik korang semua tapi ni apa yang terlintas dan bermain difikiran. So,kalau sudi nak baca, baca la. Kalau tak sudi, angkat jari tekan [X] cepat-cepat.

Ok la, lastly mira nak cakap.. HYE BLOGGER-BLOGGER , HYE READERS, HYE FOLLOWERS, HYE STALKERS. Selamat bertemu kembali.. Assalamualaikum..



(Al-Fatihah buat arwah Ahmad Zakwan bin Patah Raji)

Style belajar baru

Assalamualaikum..

Dulu masa awak ada, 

cara saya belajar lain. 

Setiap hari, setiap saat awak ada teman saya.

Sampai pukul 2,3 pagi awak teman saya belajar.

Awak text saya untuk bagi saya semangat belajar.

Awak ajar saya apa yang saya tak faham.

Kalau ada yang saya keliru, saya mintapendapat awak.

Awak dengan rela hati bagi pendapat dekat saya.

Awak marah bila saya cakap saya taknak belajar.

Awak akan pujuk saya suruh saya belajar.

Baiknya awak...

Bila saya mengantuk, 

Sedaya upaya awak cuba segarkan saya.

Awak buat lawak,

awak call saya,

awak borak dengan saya

semata-mata nak saya belajar.

Nak tengok saya berjaya.

Nak senang sama-sama masa akan datang

Awak tak pernah bosan teman saya belajar.

Tapi..

Lepas awak pergi, saya tak tau nak belajar macam mana

Hari-hari bila duduk dekat meja belajar saya akan nangis

Saya tengok telefon, takde text dari awak lagi

Awak da tak teman saya

Saya belajar sorang-sorang tak lama macam masa awak teman saya

Pukul 11, 12 malam saya da mengantuk

Saya da tutup buku.

Saya tak berani nak belajar lama-lama macam dulu

Kadang-kadang saya tertidur dekat meja belajar

Da takde orang nak kejut saya

Sedihnya.. Kesian saya..

Setiap hari saya berdoa, minta jalan penyelesaian

Awak, saya tak sanggup macam ni selamanya

Sekarang, bila saya nak belajar

Saya akan buka laptop

Saya buka lagu kesukaan awak dan saya

Lagu yang kita nyanyi sama-sama

Lagu yang bawa banyak kenangan

Saya buka gambar-gambar awak besar-besar

Kadang-kadang basah juga buku saya

Bila saya mengantuk,saya tengok laptop nampak muka awak

Saya tengok lama-lama

Mata saya segar balik

Awak la semangat saya

Sekarang saya cuba untuk bersemangat semula untuk belajar

Demi keluarga saya, demi awak dan demi kejayaan saya

Awak.. teman saya belajar ye.

Dari jauh pun takpe :')

(Al-Fatihah buat arwah Ahmad Zakwan bin Patah Raji)

Penat + Seronok = Buang kesedihan

Assalamualaikum..

Alahai, rindunya dekat blog ni. Lama juga tak jenguk blog ni. Semua ni sebab test yang melambak membataskan kte untuk buka blog ni.

Kte nak cerita pasal test boleh? Walaupun da lapuk ceritanya, ada saya kesah? Nak cerita juga.

Nak tau.. Hari Khamis + Jumaat kami budak Computer Sains terpaksa memerah otak sebab dua hari berturut-turut kami ada test yang memerlukan daya ingatan yang kuat sebab duadua test tu subjek membaca. No kirakira. Alahai... Tak suka!! Da la memory ingatan Nur Amira Haziqah ni semakin lemah. Tak tau la apa yang kte jawab dua malam tu. Redha jela.. : /

Habis je test hari jumaat malam tu, terus packing baju. Nak lari, nak cabut dari UiTM. Da tak sanggup nak belajar lagi. Ok, itu tipu.. Packing barang sebab sabtu ada program dekat Sekolah Kebangsaan Permatang Rengas Batu Pahat. Pagipagi lagi kami da gerak ke sekolah tersebut. Sampai je sekolah tu, terus mula program.

Macam-macam aktiviti yang kami buat dengan adik-adik tu. Seronok layan adik-adik darjah 5 dan 6 yang macam darjah 1 dan 2. Tapi ada yang macam umur 5, 6 tahun. Semua ni di nilai bukan sebab daya pemikiran diorang tapi dari segi fizikal. Serius, diorang kecil-kecil + comel-comel. Geram sangat rasa macam nak sorokkan sorang masuk dalam beg baju n then bawak balik.

Aktiviti yang paling best n awesome, aktiviti pagi tadi. LDK yang ke empat tajuknya "Cita-citaku". Pada mulanya kami exco-exco cuma plan nak suruh adik-adik bayangkan sesuatu. Apa yang mereka ingin capai , apa yang terlintas dalam fikiran mereka. Tapi tiba-tiba ada fasilitator datang jumpa kami minta tisu. Kenapa la pula nak tisu ni.


Nak tau, rupa-rupanya ada adik-adik yang mengalirkan air mata kesedihan + ketakutan. Ada yang nampak 5A. Mereka nak kan 5A. Mereka nak ubah hidup keluarga mereka. Mereka takut mereka tak mampu dapatkan apa yang mereka inginkan. Terharu... kami exco-exco dan fasilitator tersentuh dan mengalirkan air mata.

Tapi tak semua yang buat sungguh-sungguh. Masing-masing main-main. So, kami exco tambah lagi satu aktiviti. Kami nak bagi semua adik-adik sedar + insaf yang mereka akan menduduki UPSR tahun ni. Tujuan program ni pun "Melentur Destini Anak Bangsa". Kalau cuma sorang dua je yang insaf, so tujuan program ni tak tercapai. So kami buat lagi satu aktiviti. Alhamdulillah.. Akhirnya kami berjaya buat adik-adik sedar dan hampir semua mengalirkan airmata kesedaran. Alhamdulillah.. syukur.

Tengah hari tadi berakhirlah program kami di sekolah tersebut. Totally, badan rasa penat sangat sebab sepanjang minggu tu jadual pack sangat. Takde masa untuk berehat. Tapi seriusly, rasa seronok dengan program ni sebab misi kami tercapai.




#Nampak tak kte jadi exco, kte tau bila pegang jawatan ni kte akan sibuk dan banyak kerja. Kte nak sibukkan diri ni supaya kte dapat lupakan kesedihan yang ada. Biar la badan penat macam mana, janji tak menangis rindukan yunk lagi. Taknak yunk terseksa.. :(




(Al-Fatihah buat arwah Ahmad Zakwan bin Patah Raji)

Berjoging

Assalamualaikum..

Tadi pagi, awal kte bangun. Punya la excited sebab nak pergi JOGING. Dah lama plan nak joging dari sem demi sem kte plan. Motif, nak buang lemaklemak yang ada . Eh bukan.. Nak fresh kan otak yg tak fresh ni. Hari ni baru la tercapai hasrat hati nak berjoging. Kte pergi berdua je dengan Shida. Round uitm ni dua kali. Kte da bawa yunk round uitm ni kan dulu. Yunk ingat tak? Yunk tau kan besar mana.

Tapi round yang kedua tu da tak larat. Semput~~~ Mana taknye sentiasa terperap dalam bilik je tibatiba kena berlarilari. Memang la semput.

Macam ni ke nak joging hari-hari dengan yunk? Macam yg yunk plan lepas kahwin setiap pagi kita akan pergi joging sama-sama. Yunk cakap yunk akan paksa , kte kena joging juga. (kejam)

Kalau macam ni la gayanya, memang pergi kte berlarilari tapi balik ada hero yang dukung . haha Tu pown kalau hero tu larat. Larat ke nak dukung?? Mesti la larat, badan kan berketul-ketul.. haha



# teringat time bawa yunk roundround uitm tapi yunk drive kte bagi arahan je.
# teringat time yunk bawa kte round uitm puncak alam. (sanggup minta permission dekat guard) Yunk tunjuk dekat mana tempat yunk lepak, kat mana tempat yunk study kat mana blok faculty kat mana tangga menjunam kat mana cafe macam-macam lagi yg yunk tunjuk.

~RINDU LA~

(Al-Fatihah buat mu syg Ahmad Zakwan bin Patah Raji)

Dating

Assalamualaikum..

Syunk.. tadi kte pergi dating. Betul, tak tipu.. Relaxrelax. Bukan dating dengan orang lain pown. Dating dengan Shida je. Ye, berdua sahaja dan berdua lebih baik dari bertiga mahupun berempat. Pada mulanya kami nak pergi bertiga tapi si Fiqa sakit pula tak larat nak pergi. So, pergi berdua sahaja.

Macam biasa kami pergi naik bas kuning. Bas sekolah tu, ala yang comel-comel tu. errr~

Ingat kan nak pergi rasmikan One Segamat tu. haha Macam VIP je nak rasmirasmi segala. Tapi memandangkan One Segamat dengan bandar Segamat tu jauh dan kami pergi naik bas saja, so kami decide pergi bandar Segamat je.

Sampai je bandar teman Shida beli track suit. Last-last kte beli sweater colour purple. Comel... Macam baju purple yg kte pakai aritu. Lepas tu pergi makan sebab badan da lemah sangat rasa nak tumbang. Seriously, lemah sangat tadi. Tapi lepas makan, alhamdulillah rasa ok. Cop2! tadi kte makan phrosperity (abaikan ejaan) pedas gilaaaa yunk!! Kalau yunk makan, confirm la yunk makan sekali suap je and lebihnya yunk campak dalam tong sampah. Memang pedas sangat-sangat. Bayangkan, orang yang biasa makan Spicy McDeluxe ni letak sos dua piring kecik tu + lada hitam 1 paket ni pown da cakap phrosperity tu pedas, kalau yunk yg makan Spicy McDeluxe tanpa letak sos setitik tu makan phrosperity tu macam mana? Mesti comel kan muka yang kemerahan tahan pedas tu nanti.

Lepas makan, kami pergi jalan-jalan sekejap cuci mata. Tergoda dengan satu sandle so kte pown beli. Lepas tu, macam biasa kami pergi melalak sekejap sekadar untuk melepaskan tekanan. Orang jawa cakap release tension. Sekejap je tak lama, 10 lagu je. Macam dulu kte pergi melalak sama-sama dekat BP lepas main bowling. Main bowling sebab kena paksa dengan yunk. So, kte paksa yunk pergi melalak pula. haha Adil kan?

Da hilang suara semua, baru la pergi beli barang. Banyak juga barang yang di beli.

Tuala pooh : akak da jahanamkan tuala kesayangan kte 

Test pad : test melambak, test pad pown guna banyak

Air kotak soya (6 kotak kecil) : buat breakfast

Air yogurt Lite Yo : sejuk + sedap + nak diet haha

+

Kasut  + sweater + makan + melalak + tambang

Total = 100++

(dah boleh puasa seminggu)

Thanks to Pie,amin,syira sebab tumpangkan kami balik..

Malam ni nak study, yunk teman ye. Kalau tertidur, kejut tau macam dulu.

(Al-Fatihah syg Ahmad Zakwan bin Patah Raji)

Function USB

Assalamualaikum..

hahahahaha gelak dulu.Sebenarnya bukan nak cerita pasal function USB tp nak gtau ni yunk..USB kte hilang!! Puas da kte cari kat dalam almari (atas bawah), laci, kotak-kotak buku, dalam beg-beg, semua la tapi tak jumpa gak. Sedih la macam ni.

Seriusly, kte lupa letak mana. Last guna pown tak ingat bila and dekat mana. Memang da jadi makcik betul la macam ni... NYANYUK!

USB takde macam mana nak masuk kan gambar, video yang ada ni? Terbantut lagi la projek kte macam ni.


Sabar ea yunk, nanti siap gak projek tu tapi lambat sikit la ye... SORRY..


Yunk.. nak mengadu sikit ni..


Hari-hari yang kte lalui semakin busy (sibuk) dengan test yang melambak-lambak tu. Tapi mata ni asyik rasa nak tidur je sebab bosan takde yunk teman + letih dengan air mata. Bila da bangun, rasa nak main game je macam dulu kte selalu main game bersama. Fight siapa yang level lagi tinggi. hahaha kelakar je. Tapi sekarang ni main game yang sama , sorang-sorang je. Takde fight-fight dengan sesiapa da.

bosanbosanbosan~

Semangat takde lagi. Yunk bagi la kte pinjam semangat study tu.. Boleh ea? TERIMA KASIH...





(Al-Fatihah syg Ahmad Zakwan bin Patah Raji)
#keliru sama ada nak  private atau public kan blog ni, yunk rasa macam mana? nanti bisik kat kte ea..

4 bulan awak pergi tinggalkan saya

Assalamualaikum..

Syunk.. Sekejap je masa berlalu. Dah 4 bulan syunk pergi tinggalkan kte bersendirian kat atas muka bumi ni. Tapi 4 bulan tu rasa macam 4 tahun.. (sunyi + bosan + sedih + takde semangat + macam-macam perasaan yang mengganggu fikiran). Adik yang gantikan yunk untuk teman kte. Tapi harini budak sekolah da start sekolah. Tinggal lah sorang-sorang lagi. Biasa menangis dengan adik, tapi semalam nangis sorang-sorang sambil peluk yunk (bantal love). Kesian yunk hari-hari basah kena air mata tu.

Syunk.. Esok ada 3 peristiwa best. First, syunk ingat tak esok genap 8 bulan kte couple. Second, esok birthday adik. Syunk ingat wish yunk untuk dia tahun lepas? Menjerit dia bila kte ingat kan kat dia. Kte da wish da kat dia.  Awal tiga hari sebab kte nak jadi orang first yang wish. Dia da kat sekolah, kalau dia kat rumah boleh la malam ni kte wish.  Last sekali esok birthday hero kecik kte yang kedua. Muhammad Isyraff Danish. Alangkah indahnya kalau saat-saat ni yunk ada bersama kte. Mesti kte akan tersenyum lebar dengan ikhlas. Tak macam sekarang "bibir tersenyum hati menangis" .

Syunk.. kte da tengok ombak rindu. Tengok yang download je and baru je tengok naik cuti aritu. Habis la juga air mata kte ni tengok cerita tu. Sedih... Tapi sedih macam mana pown dia, HERO and HEROIN dia tetap bersama. Tapi KITA? Seorang da kat atas langit, sorang kat atas tanah. Allah da ambil syunk.. Kte dapat pinjam syunk kejap je. Kte da tak dapat jumpa syunk lagi.

Tuhan tolong lembutkan hati dia

untuk terima ku seadanya

kerna ku tak sanggup

kerna ku tak mampu hidup tanpa dia di sisiku

Tuhan aku tahu banyak dosaku

hanya ingat kamu kala duka ku

namun hanya kamu yang mampu membuka pintu hatinya tuk cintaku

malam kau bawakan lah rinduku untuk dirinya yang jauh dariku

agar dia tidak kesepian...

hujan bawa air mataku yang mengalir membasuh lukaku

agar dia tahu ku terseksa tanpa cinta dia di hatiku

hanya mampu berserah

moga cahaya tiba nanti

TUHAN, AKU TAK SANGGUP AKU TAK MAMPU HIDUP TANPA DIA DI SISIKU

Syunk.. sekarang tengah sibuk quiz dengan test. Yunk tengok tau jadual test kte ni. Yunk tengok jadualkte untuk bulan ni. Yunk tengok tau..

3 JAN2012: Quiz HTML dengan presentation proposal database

9 JAN 2012: Test MGT

12 JAN 2012: Test Operating System

13 JAN 2012: Test database

14,15 JAN 2012: ada kem (kalau jadi)

17 JAN 2012: Test HTML

18 JAN 2012: ------------

20, 21, 22 JAN 2012: ada trip (kalau jadi)

24 JAN 2012: ------------

26 JAN 2012: Test QMT

Syunk da tengok? Penuh kan jadualkte bulan ni. Macam-macam test ada, macam-macam program ada dan banyak DUGAAN dan CABARAN yang kte kena tempuh bulan ni. YA ALLAH, KUATKAN HATI HAMBAMU INI. Semoga aku tenang untuk belajar, semoga aku tenang untuk jawab semua test-test dan quiz ini nanti. YA ALLAH, aku taknak jadi macam semester lepas. Taknak kecewakan ibu dan ayah lagi.. 

#MIRA, BE STRONG DEAR.. AWAK BOLEH. TAKMO MENANGIS MIRA... ZAKWAN TUNGGU AWAK KAT SANA. (ayat penyejuk hati yang duka)

Yunk.. Jom teman kte belajar... 

(Al-Fatihah sygku Ahmad Zakwan bin Patah Raji)